Hoe komt het dat solliciteren zo moeilijk is?

Het zoeken en vinden van een andere baan kan een spannende en leuke exercitie zijn! Vooral als je zelf nog een baan hebt en gewoon eens om je heen wilt kijken wat je waard bent. Prima! Het is voor iedereen slim om af en toe je marktwaarde eens te toetsen bij andere bedrijven. Zo’n situatie noem ik de luxe situatie. Van daaruit kun je doen en laten wat je wilt, je baan en je inkomen zijn relatief verzekerd. Solliciteren is een leuk spel naast je baan.

Gedwongen ontslag

Heel anders wordt het als je werkloos raakt of dreigt te raken. In veel gevallen kun je daar zelf niets aan doen. Zeker de laatste jaren is de marktsituatie ronduit slecht, het een na het andere bedrijf gaat failliet en de een na de andere organisatie krimpt of moet noodgedwongen krimpen. Ook in het personeelsbestand. In die situatie word je gedwongen te gaan solliciteren. En iets doen onder dwang is bijna nooit leuk! Dus wég met alle optimisten, alle goed bedoelde opmerkingen om je heen dat jíj vast zó weer een baan hebt. Het is simpelweg bálen en vaak nog stevig ook. Die situatie duurt even. Bij de een korter, bij de ander langer en soms duurt het héél lang. Dan zie je ook soms geen perspectief meer. Het is zaak om díe situatie te voorkomen!

Gedeukt zelfvertrouwen

Het meest lastige bij het gedwongen solliciteren is dat het bij bijna iedereen een forse knauw toebrengt aan het zelfvertrouwen. Hoe komt het dat jíj wel ontslag kreeg en je collega niet? Had je toch niet..? Had je nu maar … Je kunt jezelf dagelijks toespreken dat het jouw schuld niet is, dat het aan die …… manager of leidinggevende ligt, het vreet bij bijna iedereen aan het zelfbeeld en het zelfvertrouwen. Ook omdat je nu in een uiterst onzekere situatie komt voor wat betreft je inkomen en je soms ook twijfelt óf je ooit nog wel aan het werk komt.

Schaamte

Er is nóg een fenomeen wat hier de kop op steekt: schaamte. Wij zouden nog steeds niet graag de mensen de kost willen geven die weken of maanden doen alsof ze nog naar hun werk gaan, terwijl ze allang ontslag hebben gekregen. Dan heeft schaamte vat op hen gekregen. Het is vervelend! Het is een moeilijke situatie in je leven die je liefst anders zou zien. Maar het leven doet zich nu eenmaal aan je voor  zoals het is. Met up en downs, met voors en tegens, met blijdschap en verdriet. Je kunt je eigen leven niet helemaal onder controle hebben, ook al zou je het willen.  Dus ook in deze situatie geldt: hoe ga je om met tegenslagen in je leven? Het zou zomaar een levensles kunnen zijn of worden.

Hoe dan wel?

Is er eigenlijk wel een manier om goed of positief om te gaan met een werkloosheidssitiuatie?  Het klinkt bijna triviaal, en dat is het eigenlijk ook. Dat hangt helemaal van uzelf af! Er zijn mensen die werkloos raken ‘in de bouw’, want die sector krijgt wel erg harde klappen de laatste jaren.Sommigen vermaken zich prima met hier een klus of daar een klus, al of niet tegen betaling, dan wel als vriendendienst. Dat lijkt leuk, maar meestal is het maar voor even. Je mist vaste collega’s, je mist het ritme van naar je werk gaan en weer thuis komen. Je mist het ritme van werkweek en weekend. Het is, vooral als je altijd graag en met plezier hebt gewerkt, gewoon een hard gelag.

Uitkering

Wat zeker in het begin helpt is dat er in ieder geval elke vier weken een uitkering komt. Dat is bijna altijd minder dan u gewend was, maar het is en blijft wel een soort vast inkomen. Daar hebt u ook aan mee betaald, zolang u werkte, dus het is een soort van recht. Dat het anders voelt als een salaris moge duidelijk zijn. Er is ook gewoon een behoorlijk verschil. Toch, en het is echt cruciaal, hangt het er ook hier weer helemaal van af hoe je er zelf mee omgaat. Sommige mensen worden ziek, soms ook ernstig ziek of nog erger, ongeneeslijk ziek. Ook daar kun je vaak niets aan doen, het ‘overkomt’ je. Maar juist ook in die situatie geldt: hoe ga je ermee om? Word je boos, woedend, vraag je je af waarom mij dat moet overkomen of maakt het ook iets anders in u wakker. Iets van nadenkendheid, reflectie, een balans opmakend, verwondering misschien wel. Niemand kan het voorspellen en dat is maar goed ook. Feit blijft dat het uw eigen leven is, waar u mee om kunt gaan op een manier  zoals u zelf het meest past. Mocht het lukken om toch weer een baan te vinden, dan is de opluchting en blijdschap vaak groot. Tegelijkertijd kan het om allerlei redenen goed zijn om een dergelijke ervaring te hebben. Het stemt immers tot nadenken. Dat neemt niet weg dat veel mensen het lastig tot erg lastig vinden om te solliciteren vanuit een situatie van werkloosheid. En dat is als je alles nog eens zo op een rij zet, nog logisch ook!