Is een sollicitatiebrief niet ouderwets?

Terwijl een CV eigenlijk nog maar pas 25 jaar jong is, tenminste voor algemeen gebruik, is de sollicitatiebrief al veel ouder. Hij werd al gebruikt voor de oorlog en dan vooral als iemand een baan wilde hebben bij de overheid, een school of in een ziekenhuis. Natuurlijk wist niemand precies wat er in zo’n brief moest staan, maar als het taalgebruik maar op het juiste niveau was en als je ook nog kon refereren aan iemand die binnen diezelfde ‘club’ werkte, had je meteen al een streepje voor.

De brieven begonnen ook allemaal met een plechtige aanhef als ‘Zeer geachte heer’ en met eenzelfde plechtstatige toon van: ‘Zoudt u misschien zo welwillend willen zijn om…’enzovoorts. Uiteraard eindigde de brief met de aftiteling: ‘Hoogachtend of met de Meeste Hoogachting, …’
Het doel van zo’n brief is overigens nog steeds hetzelfde gebleven: Het verkrijgen van een baan!
Er is nog van alles te vertellen over de handgeschreven sollicitatiebrief waar grafologen zich over bogen om aan de hand van het handschrift het karakter van iemand te duiden, maar dat gaat voor nu even te ver. Zie daarvoor het blog: De handgeschreven sollicitatiebrief.

Doel van een sollicitatiebrief

Over de inhoud en samenstelling van een sollicitatiebrief kan en mag natuurlijk iedereen van mening verschillen. De raarste berichten, ook van officiële instanties, doen daarover soms de ronde.
Maar één ding staat recht overeind: als je je doel maar bereikt. Namelijk de baan krijgen die je wilt.
Die krijgt niemand alleen op basis van een brief, die krijg je pas nádat je een gesprek hebt gehad met de eigenaar of een vertegenwoordiger daarvan bij het bedrijf waar je solliciteert. Maar: dat gesprek krijg je bijna altijd alleen maar nádat ze je brief en /of CV hebben gelezen.

Digitale tijdperk

In het digitale tijdperk waarin we ons bevinden verandert veel. We worden dagelijks op de hoogte gehouden van het allerlaatste nieuws vanuit de kleinste uithoeken en gaten van de wereldbol, we kunnen ons een leven zonder internet en mobiele telefoon niet meer voorstellen en in zo’n tijdperk zou er nog steeds een ouderwetse sollicitatiebrief nodig zijn?
Het is raar. Maar waar! De inhoud verschilt, de toon is ingrijpend veranderd, de lengte is aangepast, maar het doel van een ‘schrijven gericht op het verkrijgen van een baan’, is nog steeds onveranderd.
Het kan een korte motivatie zijn, het kan een ‘kloppen op de deur zijn in de zin van ‘Hallo, hier bén ik, dat kán ik! of een meer nederig verzoek, de eigenaar ervan wil nog steeds een baan.

Video

Er zijn allerlei initiatieven geweest om dit ouderwetse instrument te vervangen. Er worden video-opnames gemaakt van iemand, er worden kant-en-klare-sollicitatieformulieren gemaakt waarop je alleen maar een paar eigen woorden hoeft in te vullen of je wordt verzocht om kort en bondig je motivatie in een online formulier weer te geven. Tot nu toe zijn al die veranderingen marginaal gebleven. De gouden 80-20 regel geldt nog steeds ook voor solliciteren. Tachtig procent wordt gevraagd een sollicitatiebrief of motivatie dan wel motivatiebrief te sturen. Daarmee is de sollicitatiebrief een ouderwets fenomeen gebleven, dat we bij gebrek aan beter tot op de dag van vandaag hebben gehandhaafd. Het gaat niet om de naamgeveing, wel wat er in het documentje staat geschreven. Als je dat weet kun je het beste maar één ding doen: een beregoeie en succesvolle ‘sollicitatiebrief’  schrijven die de lezer, vaak HR-medewerkers,  overtuigt. Kijk bij het onderwerp: Hoe schrijf ik een succesvolle sollicitatiebrief, hoe je dat kunt doen.